Pomnik Wandy Tazbir w Warszawie

Pomnik Wandy Tazbir

Pomnik Wandy Tazbir na dziedzińcu Instytutu Głuchoniemych w Warszawie
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Miejsce	pl. Trzech Krzyży 4/6
Typ obiektu	ławeczka pomnikowa
Data odsłonięcia	21 października 2007
Położenie na mapie Polski Pomnik Wandy Tazbir
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Pomnik Wandy Tazbir
Położenie na mapie Warszawy Pomnik Wandy Tazbir
52°13′42,86″N 21°01′24,90″E

Pomnik Wandy Tazbir – pomnik w formie kamiennej ławki, umieszczony na dziedzińcu Instytutu Głuchoniemych w Warszawie przy pl. Trzech Krzyży 4/6, upamiętniający harcmistrzynię Wandę Tazbir (ur. 1920, zm. 2006) – instruktorkę Związku Harcerstwa Polskiego, uczestniczkę powstania warszawskiego. Został odsłonięty 21 października 2007.

Opis

Pomnik przedstawia Wandę Tazbir w mundurze harcerskim siedzącą na kamiennej ławeczce. Postać ma lewą rękę wyciągniętą w geście trzymania kwiatów. U stóp posągu znajduje się kamienny krąg, w który wpisana jest lilijka harcerska i napis: „1920 WANDA TAZBIR 2006”. Na lewo od monumentu znajduje się mniejszy głaz z tablicą w kształcie otwartej książki. Na lewej karcie znajduje się inskrypcja w języku polskim:

Wanda Tazbir. Pseudonimy konspiracyjne: Dobrochna Suliborska i Dopływ, żołnierz AK, Harcmistrz ZHP, komendantka Szczepu „Tęcza”, Kawaler Orderu Uśmiechu, w swojej skromności najszlachetniejszej wielki przyjaciel głuchych. Druhna Wanda Tazbirówna, będąc jeszcze uczennicą Liceum im. Królowej Jadwigi, rozpoczęła w 1937 r. pracę harcerską w Instytucie. Po wybuchu wojny w 1939 r. włączyła się w pracę konspiracyjną: była instruktorką sanitariuszek i nauczycielką tajnego nauczania. Z narażeniem życia ratowała Żydów, za co została odznaczona medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”, a w 2002 r. otrzymała tytuł Honorowej Obywatelki Izraela. Uczestniczyła w Powstaniu Warszawskim. Po kapitulacji więziona była w niemieckich obozach jenieckich. W 1945 r. została żołnierzem RAF w Anglii. W 1947 r. wróciła do Polski i natychmiast włączyła się w pracę harcerską. W ciągu ponad 60-ciu lat pracy wychowała tysiące niesłyszących harcerzy i liczne grono instruktorów. Wszystkim przekazywała zasady skautingu, uczyła miłości do Polski, braterstwa i poszanowania każdego człowieka. Nikomu nigdy nie odmówiła pomocy. Organizowała spotkania, podczas których opowiadała młodzieży polskiej i żydowskiej o okrutnych latach wojny, o holocauście, o Powstaniu Warszawskim. Druhna Wanda Tazbirówna ukochała postać ks. Jakuba Falkowskiego założyciela Instytutu Głuchoniemych, a swoje życie bez reszty poświęciła jego wychowankom.

Na prawej karcie znajduje się inskrypcja o Wandzie Tazbir w języku angielskim i języku hebrajskim.

Galeria

• 
  Twarz Wandy Tazbir

Zobacz też

• Główna Kwatera ZHP – budynek w pobliżu

Bibliografia

• Odsłonięcie pomnika ku czci Druhny Wandy Tazbir, edukacja.warszawa.pl [dostęp 2012-05-30]